اروپا و شکست اخلاقی در فلسفه پساجنگ

در غزه، همه نشانه های یک فاجعه ی انسانی گسترده و عریان قابل مشاهده است: تخریب گسترده ی زیرساخت ها، محاصره ی غذایی و دارویی، کوچ اجباری جمعی، - به گزارش جماران؛ سهند ایرانمهر در یادداشت جدید خود نوشت: پس از جنگ جهانی دوم، اروپا در تلاش برای بازیابی مشروعیت اخلاقی و بازسازی هویتی تازه، پروژه ای فکری و سیاسی را آغاز کرد که هدف آن چیزی بیش از بازسازی اقتصادی یا تنظیم روابط دیپلماتیک بود.

این پروژه، بر شانه های مفهوم عبرت از تاریخ بنا شد؛ حافظه ی هولوکاست، انزجار از نژادپرستی، دفاع از آزادی های مدنی، ترویج حقوق بشر، و تلاش برای بازداشتن نسل های آینده از تکرار فاجعه هایی که تمدن مدرن را در قرن بیستم به آستانه فروپاشی رسانده بودند.

در دهه های بعد، اروپا موفق شد این میراث را به گفتمان غالب بدل کند؛ در حقوق، در آموزش، در ادبیات، در رسانه، و در سیاست بین الملل.

نتیجه این تقلا، چهره ای از اروپا بود که در آن، اخلاق جهانی، چندجانبه گرایی، و مسئولیت تاریخی، به بنیان های سیاست خارجی بدل شده بودند.

اما بحران غزه این دستگاه اخلاقی را در معرض آزمونی سخت قرار داده است.

در غزه، همه نشانه های یک فاجعه ی انسانی گسترده و عریان قابل مشاهده است: تخریب گسترده ی زیرساخت ها، محاصره ی غذایی و دارویی، کوچ اجباری جمعی، کشتار بی تمایز، و قحطی مهندسی ش�