نگاهی به نمایشنامه «خسیس» مولیر

شخصیت هارپگون در نمایشنامه «خسیس» نه تنها نمادی از خساست فردی و اخلاقی است، بلکه نمایانگر دغدغه های اجتماعی و اقتصادی دوره ای است که سرمایه داری تازه در حال شکل گیری بود.

- شخصیت هارپگون در نمایشنامه خسیس نه تنها نمادی از خساست فردی و اخلاقی است، بلکه نمایانگر دغدغه های اجتماعی و اقتصادی دوره ای است که سرمایه داری تازه در حال شکل گیری بود.

قرن هفدهم، زمانه ای بود که ساختارهای اقتصادی و اجتماعی اروپا در حال تغییرات بنیادین بودند و شیوه های سنتی تولید و مالکیت به تدریج جای خود را به نظام های سرمایه داری بازارمحور می دادند.

   عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - نمایشنامه خسیس نوشته ژان-باتیست پوکلن یا مولیر، در سال 1668 برای نخستین بار اجرا شد و تا امروز به عنوان یکی از شاهکارهای کمدی کلاسیک شناخته می شود.

این نمایشنامه داستان هارپگون، مردی بسیار خسیس و خودخواه را روایت می کند که ثروت را بالاتر از هر چیزی می داند و حاضر است برای حفظ آن حتی روابط خانوادگی اش را فدا کند.

  مولیر با زبان طنز و نقد اجتماعی شدید، صفات منفی خساست و طمع را به تصویر می کشد و در عین حال رفتارهای انسانی و اجتماعی مرتبط با این ویژگی ها را به چالش می کشد.

شخصیت هارپگون، با ویژگی های اغراق شده و گاه کمیک، نماد خساست مطلق است که در پی کنترل کامل پول و دارایی هایش است