ایرانِ پساجنگ؛ بازسازی همبستگی یا مصادره وحدت ملی؟

در برابر روایت مصادره شده صداهایی از دل سیاست ایران برخاستند که خواستار حفظ منطق عقلانیت پس از جنگ شدند  - در برابر روایت مصادره شده صداهایی از دل سیاست ایران برخاستند که خواستار حفظ منطق عقلانیت پس از جنگ شدند          عصر ایران؛ نسترن فراهانی- در روزهایی که شعله های جنگ خاموش شده و آتش بس موقت میان ایران و اسراییل بر منطقه سایه انداخته، پرسش اصلی دیگر نه درباره بُرد موشک ها که درباره بُرد اعتماد عمومی است.

      مردمی که بی پناهی را زیر آسمان تهدید تجربه کردند، حالا پرسشی تازه دارند: آیا در صلح نیز دیده خواهند شد؟ آیا کار به دستانی که در روز بحران پشتوانه مردم را مطالبه می کردند، امروز هم آماده اند خواست ها و طیف های متنوع را به رسمیت بشناسد و بازتعریفی تازه از رابطه خود با جامعه ارایه دهد؟ وحدت اضطراری و همبستگی پایدار     در روزهای حساس منازعه ایران و اسراییل از 23 خرداد تا سوم تیر 1404، هنگامی که موج حملات اسراییل به تأسیسات نظامی ایران و پاسخ موشکی ایران به حیفا، عسقلان و دیمونا آغاز شد، مردم در سراسر کشور - فارغ از گرایش سیاسی و قومیت و سبک زندگی-  با کنش هایی چون اهدای خون، حضور در پویش های رسانه ای  و مشارکت در فضای هشدار پدافندی، نقشی پررنگ ایفا کردند.