فهم جامعه در سایه بحران؛ نقدی بر روایت های رمانتیک از همبستگی و فروپاشی

فراتر از خوانش های مقطعی و عاطفی، جامعه ی ایران نه منسجم و یکپارچه تام است، نه گسسته و فروپاشیده؛ بلکه از دل کشاکش میان نیروهای رسمی و غیررسمی، - فهم جامعه در سایه بحران؛ نقدی بر روایت های رمانتیک از همبستگی و فروپاشی فراتر از خوانش های مقطعی و عاطفی، جامعه ی ایران نه منسجم و یکپارچه تام است، نه گسسته و فروپاشیده؛ بلکه از دل کشاکش میان نیروهای رسمی و غیررسمی، پیوندهای محلی، حافظه ی جمعی و الگوهای زیستن و بقا در زندگی روزمره، پیوسته و به گونه ای پرکشمکش و چندلایه، خود را بازآرایی می کند.

عصر ایران؛ هادی سلیمانی قره گل - در روزهایی که کشور عزیزمان ایران در اثر تجاوز دشمن، با تهدیدی بیرونی و شرایطی حساس و حیاتی روبه روست، بار دیگر مفهوم همبستگی ملی در کانون توجه گفتارهای رسمی و فضای عمومی قرار گرفته است؛ مفهومی که در فضای برانگیختگی احساسات میهنی، غالباً با ارجاع به نشانه هایی از بسیج اجتماعی، ایستادگی جمعی و انسجام در برابر خطر خارجی، به احیای یک ما ی تاریخی و یکپارچه اشاره دارد.

در این چارچوب، حضور همدلانه مردم، بازتولید روایت های مشترک، و حضور پر رنگ در میدان های اجتماعی و رسانه ای، دلیلی بر دوام و تاب آوری ملت ایران قلمداد می شود؛ ملتی که در لحظه بحران، خود را حول محورهایی چون مذهب، مام میهن، حافظه فرهنگی، اسطوره ها