زیست راهبردی؛ بازخوانی یک حکمت در هندسه نوین قدرت

این نوشتار می کوشد مفهومی به نام «زیست راهبردی» را صورت بندی کند.

- در جهان پرتنش و پیچیده و سریع امروز، حفظ تنوع هویتی و چگونه ریشه دواندن اهمیتی ویژه یافته است.

این نوشتار می کوشد مفهومی به نام زیست راهبردی را صورت بندی کند.

در این چارچوب، زیست اقلیت ها اعم از دینی، قومی و تمدنی در بستر پر گسل جوامع، دیگر صرفاً مسئله ای اجتماعی یا فرهنگی نیست، بلکه به مسأله ای راهبردی برای بقا و بالندگی بدل شده است.

در شهریور 1391، در یکی از سفرها به عتبات عالیات، و توفیق دیدار با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله سیستانی در نجف اشرف، دغدغه هایی در خصوص آینده شیعیان مهاجربه لحاظ استراتژی بلند مدت، و اهتمام به علم و ایمان و اقتصاد و دیگر مولفه های ماندگاری در غرب مطرح شد.

ایشان مضامینی ژرف بیان داشتند که هنوز در ذهن طنین انداز است: ایشان فرمودند: معلوم نیست آینده چه بشود.

باید شیعیان مراقب باشند؛ اولاً، هویت خودشان را حفظ کنند، ثانیاً، سعی کنند که مرتبه و جایگاه مناسبی داشته باشند.

باید حرمت شیعه محفوظ بماند.

و ثالثا، بگونه ای زیست کنند تا نتوانند همچون عضوی عاریتی هر وقت خواستند آنها را منقطع کنند.

این بیان راهبردی، در بطن خود حامل حکمتی عمیق و مسئولانه و برگرفته از تجربه، شناخت زمانه و عمق بینش تاریخی، و از رموز ماندگاری تشیع است: اقلیت های دی�