وقتی روی ماه خداوند بوسیدنی است

در «روی ماه خداوند را ببوس» دو مقوله مرگ و عشق تنه به تنه یکدیگر می زنند.

گاهی مرگ از عشق سبقت می گیرد، گاهی عشق از مرگ و گاهی هم کنار یکدیگر پیش می روند.

- جماران: روی ماه خداوند را ببوس نام رمانی 131 صفحه ای از مصطفی مستور است.

رمانی که هم نامش و هم نویسنده اش دو عامل مشوق به خواندن کتابند.

مصطفی مستور، نویسنده ای نام آشنا میان اهالی ادبیات است.

چه آنهایی که دستی بر نوشتن دارند و چه آنهایی که به ادبیات علاقه مندند.

در روی ماه خداوند را ببوس ، یونس جوانی که مستور شخصیت اصلی داستان را به او سپرده، دانشجوی دکتری فلسفه است که موضوع پایان نامه اش علت خودکشی دکتر محسن پارساست.

یونس سعی دارد تا شرطی را که پدر نامزدش برای ازدواج شان گذاشته به سرانجام برساند.

اگر چه روی ماه خداوند را ببوس ، به بیان اعتقادات شخصیت هایش پرداخته اما آنچه در آن، قابل ملاحظه و درک است و اهمیت دارد این است که مستور دچار شعارزدگی نشده است و شخصیت هایی خلق کرده که هر کدام اعتقاد خود را دارد و مستقل است.

به عنوان مثال با اینکه یونس در باورش به خدا دچار شک و تردید شده اما این تردید را به نامزدش سایه که دختری باورمند به خداست و همه نمادهای مذهبی بودن را در شخصیت خود دارد، القا نمی کند.