مذاکره جنگ است

«مذاکره» هرچقدر هم ظاهرش آرام و مؤدبانه باشد، در بنیاد خود چیزی کمتر از جنگ نیست.

به تعبیری مذاکره همان جنگ یا بخشی از جنگ ترکیبی است.

- مذاکره هرچقدر هم ظاهرش آرام و مؤدبانه باشد، در بنیاد خود چیزی کمتر از جنگ نیست.

به تعبیری مذاکره همان جنگ یا بخشی از جنگ ترکیبی است.

به گزارش خبرگزاری مهر ، کمیل سوهانی، پژوهشگر فرهنگ و توسعه، در روزنامه فرهیختگان طی یادداشتی نوشت: پر واضح است که مذاکره، هرچقدر هم ظاهرش آرام و مؤدبانه باشد، در بنیاد خود چیزی کمتر از جنگ نیست.

به تعبیری مذاکره همان جنگ است.

بخشی از جنگ ترکیبی.

از این رو، آن که بر میز مذاکره می نشیند، اگرچه ممکن است جامه دیپلماتیک بر تن داشته باشد، اما در واقع سربازی است در میانه میدان.

در میدان مذاکره، سرباز - دیپلمات پیش از هر چیز نیازمند هوشیاری است؛ آگاهی ژرف از خویشتن و درکی عمیق از حریف.

این هوشیاری، سلاحی است که پیش از تبادل نخستین کلمات باید صیقل یافته و آماده باشد.

سرباز مذاکره کننده باید پیش از مواجهه با دشمن، جبهه درونی خود را تسخیر کند.

در این میدان درونی، آنچه زمین بازی را شکل می دهد، فرضیات زمینه ای است؛ آن بنیان های ناپیدا، ناخودآگاه و پیشینی که سوژه بر پایه آن ها به خود و دشمن خود می نگرد.