مهاجرت افغانستانی ها به ایران؛ تلاقی هویت، سیاست و بحران

طی بیش از چهار دهه گذشته، مهاجرت افغانستانی ها به ایران نه تنها پدیده ای انسانی و سیاسی؛ بلکه روایتی عمیق از پیوندهای تاریخی، فرهنگی، اسلامی و تمدنی میان دو ملت بوده است.

- به گزارش جماران؛ اولیا جلالی، اهل ولایت بدخشان و دانشجوی مقطع دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران در یادداشتی نوشت: طی بیش از چهار دهه گذشته، مهاجرت افغانستانی ها به ایران نه تنها پدیده ای انسانی و سیاسی؛ بلکه روایتی عمیق از پیوندهای تاریخی، فرهنگی، اسلامی و تمدنی میان دو ملت بوده است.

اما موج چهارم مهاجرت که پس از روی کار آوردن دوباره طالبان توسط آمریکایی ها در سال 1400 شکل گرفت، نقطه عطفی در این مسیر محسوب می شود؛ موجی که ابعاد آن از مهاجرت های پیشین گسترده تر و پیامدهای آن برای ساختار سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران پیچیده تر بود که در ادامه به آن خواهیم پرداخت: 1.

مهاجرت با بار هویتی جدید؛ در گذشته، مهاجرت شهروندان افغانستان به ایران عمدتاً به دلیل جنگ، ناامنی و فقر صورت می گرفت و این رفت وآمدها در تمام فصول سال جریان داشت؛ اما موج جدید مهاجرت، به ویژه از منظر ترکیب جمعیتی، تفاوت چشمگیری با دوره های پیشین داشت و دارد.

برخلاف گذشته، این بار بخش بزرگی از مهاجران را نخبگان، تحصیل کردگان، افسران نظامی، زنان فعال و خانواده هایی فارسی زبان تشکیل می دهند که �