هشدارهای پنهان و آشکار زیارت عاشورا

حجت الاسلام دکتر سید محمود صادقی عضو هیئت علمی پژوهشکده امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی در یادداشتی برای جماران نوشت: زیارت عاشورای امام حسین(علیه السلام)، - 1.

پیش تر باید به این نکته اعتراف کنم که از نگاه نگارنده ی این سطور، زیارت نامه های مأثور از امامان معصوم(علیهم السلام)، منابعی عظیم و الهام بخش برای نیل به معرفت و شناخت اند؛ به این معنا که امامان معصوم ما، که هر یک در هنگام زیارت امامی دیگر به آدابی مؤدب شده، و کلمات و عباراتی را در قالب سلام های زیارت انشاء می کرده اند، در حقیقت راهی به سوی شناخت و معرفت آن امام می گشوده اند؛ بی شک این زیارت نامه ها یکی از راه های شناخت و معرفت اند و البته مسیرها و راه های دیگری نیز برای نیل به این مقصود وجود دارد.

امامان معصوم ما (علیهم السلام)، افزون بر مبانی معرفتی و شناختی، بسیاری مسائل دیگر را نیز در قالب همین زیارت نامه ها منتقل می کرده اند.

چنان که امام سجاد(علیه السلام) در عصر خفقان اموی، وظیفه ی امامت، ولایت و وصایت خود را در قالب دعا به شیعیان منتقل می ساخته است؛ به این ترتیب، گستره ای عظیم از معارف، حقایق تاریخی و واقعیات سیاسی که حیات امامان شیعه را متأثر می ساخته، در ضمن همین زیارت نامه ها به ما رسیده است.