نامه هایی از جوانان ایرانی بحرین، دوازده سال پیش از جدایی

با این که بحرین جزیی از خاک میهن عزیز ماست ولی ما از هرگونه آزادی محروم هستیم و حق کوچک ترین اظهار نظری نداریم.

- نامه هایی از جوانان ایرانی بحرین، دوازده سال پیش از جدایی با این که بحرین جزیی از خاک میهن عزیز ماست ولی ما از هرگونه آزادی محروم هستیم و حق کوچک ترین اظهار نظری نداریم.

در اواخر دهه 1330 خورشیدی جزایر بحرین با استخراج منابع نفتی موقعیتی ویژه یافت؛ جمعیتش رو به فزونی گذاشت و برخلاف پیشینه این خطه که همواره جزیی از خاک ایران به شمار می رفت، حاکم عرب آن کوشید جمعیت ایرانی این جزایر را جزو اقلیت ها به شمار آورد.

این در حالی بود که اکثریت سکنه بحرین در آن برهه ایرانی الاصل و از اهالی جنوب ایران بودند که از این عده پنج هزار نفر از لارستان به قصد تجارت و یا کار در موسسات نفتی به آن جا رفته بودند.

به گزارش خبرآنلاین، حکومت بحرین حتی از خیلی قبل تر یعی از اواخر دهه 1280 خورشیدی می کوشید به هر ترتیب شده ایرانیان را مجبور به تخلیه و مهاجرت از بحرین کند.

ضمن این که کسانی را که در آن مقطع در آن جا به کسب و کار مشغول بودند از تظاهرات میهن پرستانه بازمی داشت.

این فشارها پس از این که بحرین در تقسیمات کشوری به عنوان استان چهاردهم ایران شمرده شد، شدت بیشتری هم گرفت.