خاموشش کن؛ گوشی هوشمندت زندگی ات را بلعیده!

گوشی هوشمند، کم کم از یک ابزار ساده به فرمانده زندگی ما تبدیل شده؛ آن قدر که حالا خاموش کردنش، گاهی تنها راه بازگشت به خودِ واقعی مان است.

- به گزارش سرویس علم و فناوری، زمانی نه چندان دور، گوشی همراه تنها یک ابزار بود: وسیله ای برای تماس گرفتن، فرستادن پیامک یا در بهترین حالت، گوش دادن به موسیقی.

حالا اما، تبدیل به یک مرکز فرماندهی شده؛ با ما بیدار می شود، با ما می خوابد، ما را در جریان دنیا می گذارد، و گاهی حتی به جای خودمان تصمیم می گیرد.

گوشی هوشمند دیگر فقط ابزار نیست، بلکه تبدیل به امتداد ذهن و بدن ما شده.

کافی است چند دقیقه از آن جدا شویم تا احساس بی قراری، اضطراب یا حس جا ماندن از دنیا به سراغمان بیاید.

این همان چیزی است که روانشناسان آن را اعتیاد دیجیتال می نامند؛ اما واقعاً چرا این پدیده تا این اندازه بی سر و صدا، اما ریشه دار در زندگی ما نفوذ کرده است؟ صفحه ای که ما را می بلعد هر بار که نوتیفیکیشن می آید، ذهن ما به سمت گوشی کشیده می شود.

این طراحی تصادفی نیست.

الگوریتم هایی که در قلب اپلیکیشن های شبکه های اجتماعی کار می کنند، بر پایه مهندسی اعتیاد ساخته شده اند.

اپ ها جوری طراحی شده اند که حضورشان دائمی باشد و نبودشان قابل تحمل نباشد.