بذرکاران امید زیر تیغ انحصار؛ جامعه ای که به توسعه می اندیشد، انحصار را تاب نمی آورد

فرماندار ساری در یادداشتی به موضوع امیدآفرینی در جامعه پرداخت.

درخت توسعه جز با نور امید، آب صداقت و خاک مشارکت نمی روید.

جامعه ای که در آن امید به آینده، - بذرکاران امید زیر تیغ انحصار؛ جامعه ای که به توسعه می اندیشد، انحصار را تاب نمی آورد ایسنا/مازندران محمدعلی نوبخت-فرماندار ساری در یادداشتی به موضوع امیدآفرینی در جامعه پرداخت.

درخت توسعه جز با نور امید، آب صداقت و خاک مشارکت نمی روید.

جامعه ای که در آن امید به آینده، مشارکت اجتماعی و امکان پیشرفت برای همه وجود نداشته باشد، دیر یا زود دچار فرسودگی، بی تفاوتی و بحران سرمایه اجتماعی خواهد شد.

امید مهم ترین سرمایه ملی است.

امید، صرفاً یک احساس نیست، بلکه نیرویی مولد و اجتماعی است که ملت ها را از دل بحران به بازسازی و از رکود به شکوفایی می رساند.

تأسیس امید یک پروژه جمعی است که نیازمند پیوند دل ها، همکاری جریان ها و میدان داری کنشگرانی دلسوز و باورمند به آینده ای بهتر است.

اما پرسش اینجاست: چه کسانی در پی حذف بذرکاران امیدند؟ پاسخ روشن است: انحصارگران.

انحصار ذاتاً با توسعه در تضاد است و از حضور کنشگرانی که مردم را به مشارکت، مطالبه گری و عدالت خواهی دعوت می کنند، احساس خطر می کند؛ چرا که امید، آگاهی می آورد و آگاهی، انحصار را به چالش می کشد.