بیداری دیرهنگام اروپا؟

پرسش «آیا اروپا بیدار شده است؟» را می توان با احتیاط پاسخ مثبت داد.

شواهدی از تغییر فضا، افزایش انتقادات، و گام هایی عملی در جهت مخالفت با جنگ اسراییل در غزه وجود دارد.

- در هفته های اخیر، تحولات قابل توجهی در رویکرد کشورهای اروپایی نسبت به جنگ غزه رخ داده است؛ تحولاتی که اگرچه هنوز به یک چرخش بنیادین سیاست خارجی نیانجامیده، اما می توان آن ها را نشانه هایی از یک بیداری دیرهنگام دانست.

صدراعظم آلمان، اولاف شولتس، در اظهارنظری کم سابقه گفت: دیگر هدف اسراییل در غزه را نمی فهمم این جمله از زبان رهبر کشوری بیان شده که همواره مدافع بی قید و شرط اسراییل شناخته می شد.

همزمان، اسپانیا میزبان نشست مقامات 20 کشور عربی و اروپایی در مادرید بود که در آن خواستار تحریم اسراییل برای توقف جنگ غزه شدند.

در سوئد نیز، سفیر اسراییل برای پاسخگویی درباره وضعیت انسانی در غزه به وزارت خارجه احضار شد.

این مجموعه از رویدادها را می توان نشانه های یک موج جدید در اروپا علیه سیاست های اسراییل دانست.

اما این بیداری، اگر واقعا آغاز شده باشد، از کجا نشأت می گیرد؟ چه فرصت ها و چه محدودیت هایی در مسیر آن وجود دارد؟ بحران غزه می تواند فرصتی تاریخی برای اروپا باشد تا سرانجام شکاف میان ارزش های ادعایی و عملکرد واقعی خود در سیاست خارجی را پر کند.