مرزهای ایران عصر صفوی طبق نقشه های ترسیمی اروپاییان

 آگاهی های جدید حاصل شده، در سده 18 م / 13 ش به مرحله تثبیت رسید و نه تنها از زیر سایه تصورات باستانی و کهن خارج شد؛ بلکه زمینه توجه نقشه نگاران به مسائل جزیی سرحدات شرقی از جمله: -  آگاهی های جدید حاصل شده، در سده 18 م / 13 ش به مرحله تثبیت رسید و نه تنها از زیر سایه تصورات باستانی و کهن خارج شد؛ بلکه زمینه توجه نقشه نگاران به مسائل جزیی سرحدات شرقی از جمله: راه ها، پراکندگی گروه های جمعیتی و نواحی جغرافیاییِ گمنام تر را فراهم ساخت.

مجموعه نقشه های ترسیمی اروپاییان از چهره جغرافیایی ایران طی سده 16م/11 ش تا 18م/13 ش را می توان حلقه مغفول مانده مطالعاتِ صفویه شناسی و جنبه های تحقیقاتیِ مندرج در آن، ازجمله: سرحدات شرقی ایران در این دوره تاریخی، دانست.

  به گزارش ایبنا، کتاب سرحدات شرقی ایران عصر صفوی در نقشه نگاری اروپایی نوشته یاسر ملازیی از سوی انتشارات ندای تاریخ منتشر شد.

  مجموعه نقشه های ترسیمی اروپاییان از چهره جغرافیایی ایران طی سده 16م/11 ش تا 18م/13 ش را می توان حلقه مغفول مانده مطالعاتِ صفویه شناسی و جنبه های تحقیقاتیِ مندرج در آن، ازجمله: سرحدات شرقی ایران در این دوره تاریخی، دانست.

تکاپوهای نظامی و دیپلماتیکِ ایرانی – صفوی برای احیایِ حدود تاریخی ایران در شرق و مواجهه سرزمینیِ آنان با دو همسایه شرقیِ نوپا، یعنی قلمروی ازبک�