سقاخانه؛ زبان راز و آیین در هنر مدرن ایران

مهرداد فلاح هنرمند نقاش با اشاره به مکتب سقاخانه که نویدبخش احیای یکی از ژرف ترین جریان های بومی در هنر معاصر ایران است، بیان کرد که هنر سقاخانه از دل سنت برخاست و در دل جهان معاصر تکثیر شد.

- مهرداد فلاح هنرمند نقاش با اشاره به مکتب سقاخانه که نویدبخش احیای یکی از ژرف ترین جریان های بومی در هنر معاصر ایران است، بیان کرد که هنر سقاخانه از دل سنت برخاست و در دل جهان معاصر تکثیر شد.

به گزارش خبرنگار مهر ، هنر سقاخانه یا مکتب سقاخانه، جریانی است که در دهه 40 در ایران شکل گرفت و آغازگر حرکتی بود که پیشتر در هنر ایران دیده نشده بود.

از جمله هنرمندانی که در این مکتب قلم می زدند می توان به حسین زنده رودی، فرامرز پیلارام، منصور قندریز، صادق تبریزی، پرویز تناولی و ناصر اویسی اشاره کرد.

نقاشان و مجسمه سازان مکتب سقاخانه که هنرمندان سنت گرای نو نیز می نامند بیش از هنرمندان رشته های دیگر هنری در جهت دستیابی به یک هدف قدیمی و سنتی پیش رفتند.

هدف آنها ایجاد یک مکتب هنری ملی ایرانی بود، به گونه ای که آثار هنری ارائه شده در این مکتب هنری نوگرا در عین حال هم امروزی و هم ایرانی و اصیل باشند.

اثر سقاخانه ای ناصر اویسی مهرداد فلاح هنرمند نقاش و پژوهشگر هنر معاصر یادداشتی را در مورد هنر سقاخانه در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است که در ادامه آن