باربارا اسلاوین، کارشناس سیاست خارجی: بدقولی های تاریخی، غنی سازی صفر اورانیوم را به مانع توافق تبدیل کرده است/ ایران خود را با استانداردی ناعادلانه در مقایسه با هند و اسراییل می بیند؛ آنها عضو NPT نیستند اما زرادخانه هسته ای دارند

باربارا اسلاوین، کارشناس سیاست خارجی تأکید می کند که نیازی به «صفر کردن غنی سازی» برای جلوگیری از ساخت بمب نیست؛ اگر نظارت های سخت گیرانه تری مانند اجرای پروتکل الحاقی و نظارت آنلاین بر غنی سازی اعمال شود، - به گزارش جماران؛ باربارا اسلاوین، کارشناس سیاست خارجی در جدیدترین نوشتار خود برای مرکز استیمسون آورده است: حفظ برنامه غنی سازی داخلی برای ایران، با وجود هزینه های سنگین، مطالبه ای افراطی نیست.

در ادامه نکات مهم این یادداشت آمده است: 1.

بار دیگر موضوع تداوم غنی سازی اورانیوم در خاک ایران به عنوان مانعی کلیدی بر سر راه توافق هسته ای میان تهران و واشنگتن مطرح شده است.

ایران تصریح کرده که توقف غنی سازی داخلی خط قرمز آن است و هیچ توافقی بدون این عنصر برایش پذیرفتنی نیست.

2.

سابقه این موضع به دوران سلطنت محمدرضا شاه پهلوی بازمی گردد، زمانی که ایران به دنبال دستیابی به فناوری تولید سوخت هسته ای بود اما پس از انقلاب 1357 و به ویژه به دلیل خلف وعده کشورهای اروپایی در تحویل اورانیوم غنی شده، احساس بی اعتمادی و بی نیازشدن از تأمین خارجی تقویت شد.

3.

در دهه 1360، در جریان جنگ با عراق و تحت فشار انزوای دیپلماتیک، ایران به بازار سیاه پاکستان و شبکه عبدالقادرخان روی آورد و توانست نخستین سانتریفیوژهای خود را بسازد.