مهدی طارمی؛ بازیکنی که علیه زمان بازی کرد

او نه فقط با مدافعان و دروازه بان ها، بلکه با «تاخیر» جنگید؛ با آن احساس عقب ماندگی که بسیاری از فوتبالیست ها را در آستانه سی سالگی دچار اضطراب می کند.

- او نه فقط با مدافعان و دروازه بان ها، بلکه با تاخیر جنگید؛ با آن احساس عقب ماندگی که بسیاری از فوتبالیست ها را در آستانه سی سالگی دچار اضطراب می کند.

طارمی با تصویری که فوتبال حرفه ای از سن و زمان ساخته، سر سازگاری نداشت.

او نشان داد که بعضی فرصت ها، حتی اگر دیر برسند، هنوز ارزش تصاحب دارند — به شرطی که کسی باشد که صبر و جسارتش را داشته باشد.

عصرایران؛ علی خیرآبادی - در فوتبال امروز زمان همه چیز است.

باید زود دیده شوی، زود بدرخشی، زود بروی و زود جا بیفتی.

فوتبال امروز به جوانی وفادار است، به استعدادهای زیر 23 سال که باشگاه ها آن ها را مثل طلا صیقل می دهند.

اما مهدی طارمی هیچ وقت در صف این جوان های زودرس نبود.

او از بوشهر آمد، با پیراهن ایرانجوان و شاهین، و بعد از آن پرسپولیس.

نه آکادمی های اروپایی، نه تورنمنت های زیر 17 سال.

تا وقتی به اروپا رسید، 27 ساله بود؛ سنی که خیلی ها از اوج عبور کرده اند.

اما طارمی تازه داشت شروع می کرد.

برای مهاجمی با این سن، در فوتبال پرتغال معمولاً نقش بازیکن ذخیره یا پلن دوم در نظر گرفته می شود.