فاصله مدیریت کارآمد شهری با تحکم جلوی دوربین

سهند ایرانمهر انتشار ویدیویی از یکی از شهرداران مناطق تهران که در آن با همراهی تیمی از تصویربرداران، به صورت ناگهانی به سرویس های بهداشتی عمومی و اماکن شهری سرکشی کرده و در برابر دوربین، پیمانکاران و مسئولان اجرایی را با لحنی تحکم آمیز جریمه و توبیخ می کند، به سرعت به سوژه ای داغ در فضای مجازی بدل شد.

  نکته اینجاست: چرا چنین رویکردی، به جای آن که تحسین عمومی را برانگیزد، با نقد و سوءظن و حتی بی اعتمادی مواجه می شود؟ پاسخ این سؤال، در فهم نادرست از مدیریت کارآمد شهری و ناآگاهی از تحولات فرهنگی جامعه نهفته است.

بر اساس الگوهای پذیرفته شده در مدیریت نوین شهری، به ویژه در کلان شهرها، کارآمدی نه از مسیر اقدامات فردی، که از تقویت نهادهای پاسخ گو، شفاف و مبتنی بر داده حاصل می شود.

این یعنی مسئولیت، بر دوش سیستم است نه صرفاً شخص؛ و ارزیابی عملکرد نیز، باید بر اساس شاخص های استاندارد، نه واکنش های لحظه ای در برابر دوربین صورت گیرد.

در ویدیوی مورد بحث، مدیر شهری به جای اتکا به ابزارهای نهادمند نظارت، از ابزار تحکم نمایشی بهره می گیرد؛ بی آن که مشخص شود آیا دستور جریمه صادره، مبنای قانونی دارد؟ آیا تخلف پیمانکار مستندسازی شده؟ و آیا برای خطاها، سازوکار رسمی توبیخ و بازخواست فعال است یا لزوما به حضور شخص شهردار و دوربین نیاز است