فرسودگی و بحران سرمایه اجتماعی در انتظار جامعه بدون امید

فرماندار ساری در یادداشتی به موضوع امیدآفرینی در جامعه پرداخت و گفت: درخت توسعه جز با نور امید، آب صداقت و خاک مشارکت نمی روید.

جامعه ای که در آن امید به آینده، - ایسنا/مازندران فرماندار ساری در یادداشتی به موضوع امیدآفرینی در جامعه پرداخت و گفت: درخت توسعه جز با نور امید، آب صداقت و خاک مشارکت نمی روید.

جامعه ای که در آن امید به آینده، مشارکت اجتماعی و امکان پیشرفت برای همه وجود نداشته باشد، دیر یا زود دچار فرسودگی، بی تفاوتی و بحران سرمایه اجتماعی خواهد شد.

محمدعلی نوبخت در ادامه این یادداشت آورده است: امید مهم ترین سرمایه ملی است.

امید، صرفاً یک احساس نیست، بلکه نیرویی مولد و اجتماعی است که ملت ها را از دل بحران به بازسازی و از رکود به شکوفایی می رساند.

تأسیس امید یک پروژه جمعی است که نیازمند پیوند دل ها، همکاری جریان ها و میدان داری کنشگرانی دلسوز و باورمند به آینده ای بهتر است.

اما پرسش اینجاست: چه کسانی در پی حذف بذرکاران امیدند؟ پاسخ روشن است: انحصارگران انحصار ذاتاً با توسعه در تضاد است و از حضور کنشگرانی که مردم را به مشارکت، مطالبه گری و عدالت خواهی دعوت می کنند، احساس خطر می کند؛ چرا که امید، آگاهی می آورد و آگاهی، انحصار را به چالش می کشد.