گلوله ای به قلب مادر؛ جنایتی دیگر در کارنامه صهیونیسم

مریم مینایی فقط یک مادر بود که آماج نفرت رژیم منحوس قرار گرفت، شهادت او نه فقط یک جنایت که سندی دیگر از دشمنی کور صهیونیسم با زندگی، امید و هویت ایرانی است.

- خبرگزاری مهر ؛ حسام الدین حیدری: نامش مریم مینایی بود.

پیکر بی جانش اینک گواهی زنده و گویا بر یکی از سیاه ترین برگ های جنایت در دفتر ننگین تروریسم صهیونیستی است؛ جنایتی که نه بر سنگفرش یک پادگان نظامی که بر آستانه آرامش خانوده ای ساده و بر دامان زندگی ای سرشار از مهر مادری رقم خورد.

او تنها 29 بهار را دیده بود.

نه نشان نظامی بر سینه داشت، نه خاطره ای از صف آرایی سلاح در ذهنش نقش بسته بود و نه ریشه در خاکریزهای سخت خانواده ای نظامی داشت.

تنها درجه اش مادر بود.

تنها نشان افتخارش نگهداری از گوهری به نام فرزند بود.

تمامی آرزوهایش چونان گنجینه ای گران مایه و بی بدیل در آشیانه کوچک و گرم زندگی کودک معصومش نهفته بود.

دست های پر مهر و صبورش نه برای فشردن ماشه که برای بافتن تاروپود محبت، نوازش گونه کودکش و ساختن آینده ای روشن گشوده بود.

قلب بزرگش نه برای طپش در میدان جنگ که برای عشقی بی کران به خانواده اش و سرزمین آبا و اجدادی اش می تپید.

اما شعله های سوزان کینه و خشونت کور رژیم صهیونیستی، تاب تحمل حتی چنین نشانه ای بی آزار و مقدس از زندگی و امید را نیاورد.