داستان آن 6 زن/ کار در کانکس ناایمن و قربانی انفجار بندر عباس

  چندروز دیگر همه در قبرستان «باغو» جمع می شوند، برای برگزاری مراسم چهلم 58 نفری که انفجار، برای همیشه ناپدیدشان کرد.

6 نفرشان زن بودند و در سکوت، -     زن ها از چندروز قبل شکایت شان را پیش مدیرها برده بودند.

گفته بودند چرا همه باید در ساختمان های آجری و بتنی کار کنند و ما در کانکسی کوچک، گویی به اندازه یک کف دست.

برای درست کار کردن سحر خاور، افسانه تیما، فاطمه حاتمی نژاد، حکیمه بختو و سمیه رییسی در آن کانکس کوچک، در میانه کانتینرها و منطقه عملیاتی اسکله شهید رجایی جا نبود.

زن ها هرچه بیشتر اعتراض کرده بودند، کمتر جواب گرفته بودند.

یکی شان هم یک بار شنیده بود که اگر بیشتر شکوه و شکایت ببرد و بیاورد، او را می فرستند یک جای بدتر تا با آدم های بد کار کند.

    با همه اینها اما زن ها همه تلاش شان را برای خوب کار کردن کرده بودند.

برای تحویل دادن امضاءها، رفع و رجوع کردن درخواست های مردم، امور اداری و بیمه ای.

گرمای هوا اما کار خودش را می کرد.

زن ها به خانواده هایشان گفته بودند توی کانکس گرم است و دیوارهای آن آنقدر نازک اند که حتی نتوانسته اند روی آنها کولر نصب کنند.

کولری هم که روی پایه ها گذاشته ند و دهنه ای از آن به داخل اتاقک باز کرده اند، چندان جواب این گرما را نمی دهد.