امام هادی (ع) سکاندار حکمت در طوفان عباسی

امام علی بن محمد هادی (ع) در دوره ای پرچالش و سرشار از محدودیت های سیاسی، دینی و اجتماعی به امامت رسیدند.

آن حضرت با حکمت و صبری مثال زدنی، - ایسنا/آذربایجان شرقی امام علی بن محمد هادی (ع) در دوره ای پرچالش و سرشار از محدودیت های سیاسی، دینی و اجتماعی به امامت رسیدند.

آن حضرت با حکمت و صبری مثال زدنی، توانستند جامعه شیعی را در شرایط سخت خفقان عباسی هدایت کرده و با ایجاد شبکه های ارتباطی گسترده، هویت دینی و فرهنگی شیعیان را حفظ و تحکیم کنند.

امامت ایشان، جلوه ای از تدبیر و مقاومت در تاریخ تشیع محسوب می شود.

امام علی بن محمد الهادی علیه السلام، دهمین پیشوای معصوم شیعه، در 15 ذی الحجه سال 212 ق در منطقه ای به نام صریا در نزدیکی مدینه متولد شده است (مفید، الارشاد، 1413ق، ج2، ص297).

پدر ایشان امام جواد(ع) و مادرش به نام سمانه مغربیه بود.

ایشان در یکی از سخت ترین ادوار سیاسی و اجتماعی تاریخ اسلام، یعنی دوران تسلط خلفای عباسی، عهده دار مقام امامت شدند.

دوران امامت آن حضرت، که بیش از سه دهه به طول انجامید، با فضای شدید خفقان، فشارهای عقیدتی و محدودیت های گسترده علیه شیعیان همراه بود.

با این حال، آن حضرت با تکیه بر علم الهی، تدبیر حکیمانه و مجاهدت مستمر، به تثبیت و تعمیق آموزه های مکتب اهل بیت (ع) پرداختند و با تربیت شاگردان برجسته، هدایت فکری