از منظر امام خمینی، مشرب عرفانی بر مشرب فلسفی رجحان دارد

امام راحل وصیتنامه خود را با عبارت «الحمدلله» و ستایش خداوند آغاز کرده ولی بلافاصله با عبارت «سُبحانَکَ» خداوند را از هر گونه ستایشی منزه می داند.

- امام راحل وصیتنامه خود را با عبارت الحمدلله و ستایش خداوند آغاز کرده ولی بلافاصله با عبارت سُبحانَکَ خداوند را از هر گونه ستایشی منزه می داند.

به گزارش خبرگزاری مهر ، حجت الاسلام حسین عشاقی عضو سابق گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در یادداشتی به مناسبت فرارسیدن سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) نوشت: امام خمینی بعد از ذکر بسم الله و حدیث ثقلین، در ابتدای وصیت نامه سیاسی الهی خود، مطالب این مکتوب پر معنا و گرانبها را این چنین شروع می کند: الحمدُ للَّه و سُبحانَکَ؛ اللَّهُمَّ صلِّ علی محمدٍ و آلهِ مظاهر جمالِک و جلالِک و خزائنِ أسرارِ کتابِکَ الذی تجلّی فیه الأَحدیّهُ بِجمیعِ أسمائکَ حتّی المُسْتَأْثَرِ منها الّذی لا یَعْلَمُهُ غَیرُک؛ و اللَّعنُ علی ظالِمیهم أصلِ الشَجَرهِ الخَبیثهِ .

در این جملاتِ پر از نکات عرفانی و معنوی، ابتدا ایشان با عبارت الحمدُ للَّه به ستایش خداوند می پردازد ولی بلا فاصله با عبارت سُبحانَکَ خداوند را از هر گونه ستایشی منزه دانسته؛ و حضرت حق را از هر توصیفی والاتر و بالاتر معرفی می کند؛ در این جا این پرسش شکل می گیرد که چرا مرحوم امام ای