خمینی، تجلی ابرمردی بر قله علی گونه گی

بعضی آدم ها را باید با متر دیگری سنجید.

بعضی نام ها را نمی شود با کلمات معمولی روایت کرد.

بعضی چهره ها نه در قاب تاریخ جا می شوند، نه در زبان سیاست، - بعضی آدم ها را باید با متر دیگری سنجید.

بعضی نام ها را نمی شود با کلمات معمولی روایت کرد.

بعضی چهره ها نه در قاب تاریخ جا می شوند، نه در زبان سیاست، نه در طاقچه خاطره.

به گزارش خبرنگار مهر ، 36 سال از آن روز می گذرد؛ روزی که حیاتی، آن خبر تلخ و ناگوار را خواند و بغض را از پنجره تلویزیون ریخت وسط خانه های مردم.

بغض ها تابوت شد و بر شانه های مردم نشست و اگر نبود این شانه ها که خاک از آنها خجالت می کشید، واقعاً چطور می شد یک ابرمرد را به خدا سپرد؟ آن روزی که میلیون ها آدم، نه به عادت، که به اشک، از خانه ها بیرون ریختند، فقط یک نفر را بدرقه نمی کردند.

بعضی آدم ها را باید با متر دیگری سنجید.

بعضی نام ها را نمی شود با کلمات معمولی روایت کرد.

بعضی چهره ها نه در قاب تاریخ جا می شوند، نه در زبان سیاست، نه در طاقچه خاطره.

آن ها را باید با واژه های کهنه افسانه ها صدا زد.

آری خمینی به راستی و به گواه تاریخ یک ابرمرد بود.

فریدریش نیچه، وقتی از ابرمرد حرف می زند، از انسانی سخن می گوید که از اخلاق سنتی عبور کرده، مرزهای دین و جامعه را شکسته و خودش خالق ارزش های نو شده است.