درباره فیلم جدید کاظم صدیقی؛ اگر ما و شما در کربلا بودیم...

آقای کاظم صدیقی در فیلمی، خطاب به زنی که از او خواست پایداری کند، گفت کاش شما در کربلا بودید.

- او آمد تا حسین را توضیح دهد، نیامد که توجیه کند.

آمد تا یادآوری کند، نه تبرئه.

حسین (ع) را آن گونه که بود، به یاد آن ها آورد که فراموشش کرده بودند.

اساساً نیازی به توجیه نبود.

توجیه کدام گناه؟ کدام خطا؟ کدام ویژه خواری؟ زینب آمد تا بگوید: حسین را شهید کردند چون حقیقت بود و راست را گفت.

نه آن که بگوید حسین حقیقت است و راست را گفته است، چون شهیدش کردند.

برای همین هم بی آن که دوربینی باشد و رسانه ای، برای همیشه در تاریخ ثبت شد.

کسی فیلم نگرفت و هیچ کس وایرال نکرد.

  زینب (س) حرف هایش، حقیقت را نمایان تر کرد.

حرفی نبود که بخواهد دروغی و یا توجیهی برای کتمان حقیقت ببافد.

آیا حرف های آن خانم در فیلم شما، چنان است یا در نقطه مقابل آن؟   اینجا که مردم اتفاقاً شما را حرمت نهادند و پشت سرتان نماز خواندند.

حالا خود بفرمایید از این دو، کدام یک، آن دیگری را فراموش کرده.

مردم یا شما؟ مگر نه این که امام (ره) می فرمودند این مردم از زمان مردم صدر اسلام برترند.

این ها همه عاشورایی اند و در کربلاهای بسیار این روزگار شهید شده اند و شهید داده اند و شهید می شوند.