پادشاهی که مرزهای واقعیت و خیال را درنوردید

شاه عباس اول صفوی، مردی که نام اصفهان هرگز جدا از یادش نیست ، نزد ایرانیان شخصیتی جامع اضداد دارد و روایت های وابسته به او همواره با دو روی واقعیت و خیال سرشته است.

- ایسنا/اصفهان شاه عباس اول صفوی، مردی که نام اصفهان هرگز جدا از یادش نیست ، نزد ایرانیان شخصیتی جامع اضداد دارد و روایت های وابسته به او همواره با دو روی واقعیت و خیال سرشته است.

شاه عباس یکم، پنجمین و نامدارترین پادشاه صفوی، 59 سال و 8 ماه و 23 روز زندگی کرد.

از این سال ها و ماه ها و روزها در حدود 43 سال از 996 تا 1038 هجری قمری سلطنت ایران را به دست داشت.

در این مدت، بدخواهان ایران را در مشرق زمین سر جای خود نشاند و با مغرب زمین چنان به تعامل برخاست که شخصیت او برگی فراموش نشدنی از تاریخ اروپا شد.

فرمان روایی او به همان مقیاس در مدیریت داخلی کشور هم غوغا کرد؛ چنان که مردم کوی وبرزن سنگدلی بی حدش را زیر سبیلی رد کردند و به جای آن در یاد و خاطره اش قصه های صیقلی و شیرین آفریدند، قصه هایی که در دو مرز تاریخ و افسانه به یکدیگر می رسند.

مهابت و محبت شاه عباس که در تاریخ کبیر و بزرگ لقب گرفت، هم زمان به دل مردم نشست و بخشی از حافظه جمعی ایرانیان شد، اما داستان او در شهر اصفهان به گونه ای دیگر رقم خورد.