شفیعی کدکنی برای ایران نوشت

صفحه منسوب به محمدرضا شفیعی کدکنی از مفاخر ادبی کشور با نقل کلامی از زنده یاد «محمدعلی اسلامی ندوشن» شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق دان و پژوهش گر ایرانی نوشت: - به گزارش تابناک به نقل از یرنا، در پی حملات ددمنشانه رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان، پست اینستاگرامی منتسب به استاد محمدرضا شفیعی کدکنی روز شنبه متنی را منتشر کرد: ایران از پای نمی اُفتد، می تپد و، چون قُقنوس از خاکستر خود برمی خیزد؛ مانندِ دُلفین جَست می زند و پیدا می شود و نهان می شود، و باز از نو پدیدار.

هر کجا که گمان کنید که نیست، درست همانجا هست، در هر لباس، هر سیما، چه در زربفت و چه در کرباس، چه گویا و چه خاموش.

در ادامه این مطلب آمده است: هزاران هزار صدا در خرابه هایِ تو پیچید که: دیوان آمد، دیوان آمد! این صدا در خرابه هایِ دیگر نیز پیچیده است و گوشِ روزگار با آن آشناست؛ ولی دیوان می آیند و می روند، غولان می آیند و می روند، دوالپایان پاورچین پاورچین می گذرند، و آن روندهٔ بزرگ که ایران نام دارد، می ماند.

متن این پست برگرفته از مطلبیست از محمدعلی اسلامی ندوشن که در فصلنامهٔ هستی، تابستانِ 1372 خورشیدی، صفخات 184–183 منتشر شده.

سحرگاه جمعه (23 خرداد) در پی حمله تروریستی رژیم صهیونی به تهران و تعدادی از شهر های کشور، شماری از فرماندهان نظامی، دانشمندان و مردم غیرن