با سعدی در گلستان : به ذکرش هر چه بینی در خروش است / دلی داند در این معنی که گوش است (+صدا)

وقتی در سفر حجاز طایفه ای جوانانِ صاحبدل هم دمِ من بودند و هم قدم؛ وقت ها زمزمه ای بکردندی و بیتی محقّقانه بگفتندی و عابدی در سَبیل، منکِر حالِ درویشان بود و بی خبر از دردِ ایشان.

- عصر ایران ــ وقتی در سفر حجاز طایفه ای جوانانِ صاحبدل هم دمِ من بودند و هم قدم؛ وقت ها زمزمه ای بکردندی و بیتی محقّقانه بگفتندی و عابدی در سَبیل، منکِر حالِ درویشان بود و بی خبر از دردِ ایشان.

  تا برسیدیم به خیلِ بنی هلال؛، کودکی سیاه از حَّیِ عرب به در آمد و آوازی بر آورد که مرغ از هوا در آورد.

اشتر عابد را دیدم که به رقص اندر آمد و عابد را بینداخت و برفت.

گفتم: ای شیخ! در حیوانی اثر کرد و تو را همچنان تفاوت نمی کند.