«دعای عرفه»، جلوه ای از عرفان نظری است

دعای عرفه امام حسین(ع) را از حیث محتوا، گستره موضوعات و محورها، می توان به راستی آن را دوره ای کامل از عرفان نظری اسلامی دانست.

- ایسنا/خراسان رضوی یک کارشناس دینی گفت: دعای عرفه امام حسین(ع) را از حیث محتوا، گستره موضوعات و محورها، می توان به راستی آن را دوره ای کامل از عرفان نظری اسلامی دانست.

حجت الاسلام والمسلمین مهدی شریعتی تبار در گفت وگو با ایسنا در خصوص دعای عرفه اظهار کرد: دعای عرفه امام حسین(ع) را از حیث محتوا، گستره موضوعات و محورها، می توان به راستی آن را دوره ای کامل از عرفان نظری اسلامی دانست.

در این دعا مباحث توحید و خداشناسی در عالی ترین سطوح مطرح شده است.

از سوی دیگر انسان شناسی توحیدی نیز در آن تجلی دارد؛ به گونه ای که مشخص می شود انسان عارف، باید واجد چه ویژگی هایی باشد.

وی ادامه داد: همچنین می توان گفت که دعای عرفه نوعی امام شناسی نیز دربردارد؛ چرا که در مسیر سلوک عرفانی، اخلاقی و معنوی، وجود امام به عنوان الگو و راهنما امری ضروری است.

تمامی این مضامین ناب عرفانی در این دعای ملکوتی متجلّی است.

عرفانی که در مرحله نظری در دعای عرفه بیان شده، در مرحله عمل در قیام عاشورا تجلّی می یابد.

در واقع عرفان نظری امام حسین(ع)، در قالب دعای عرفه و عرفان عملی ایشان در واقعه کربلا و عاشورا متبلور می شود.