نگاهی به قیام خونین 15 خرداد سال 42

62 سال از قیام خونین 15 خرداد سال 42 می گذرد، قیامی که در آن مردم دشت ورامین با دستان خالی، حرکتی را آغاز کردند که امام راحل از آن به عنوان انقلاب نخست مردم ایران یاد کردند و فجایعی در آن روز اتفاق افتاد که بنیانگذار جمهوری اسلامی این روز را برای همیشه عزای عمومی اعلام کرد.

- به گزارش تابناک، شهدای قیام خونین 15 خرداد سال 42 دشت ورامین کفن پوش و با دست خالی با شنیدن خبر دستگیری امام راحل با بر تن کردن کفن، به سمت تهران حرکت کردند، حرکتی که در پل باقرآباد با گلوله های رژیم ستم شاهی مواجه شده و در آن ده ها نفرغریبانه به خاک خون کشیده شدند و تنها نام و نشان 7 نفر شهدای این دیار بر جای ماند و از دیگر شهدایی که غریبانه به خاک سپرده شدند، نشانی در دست نیست.

بعد از تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در هیأت وزیران و طرح اصول شش گانه انقلاب سفید در رفراندوم 6 بهمن 1341، اختلاف بین روحانیت و دستگاه حکومتی به اوج خود رسید، چنان که امام خمینی (ره) و مراجع تقلید در 22 اسفند سال 41، عید نوروز سال آینده را تحریم و اعلام کردند که مسلمین به دلیل مصیبت وارده، عزادار هستند.

تیرگی رابطه حاکمیت و روحانیت روز به روز بیشتر می شد تیرگی رابطه حاکمیت و روحانیت روز به روز بیشتر می شد تا این که در دوم فروردین سال 42، عوامل رژیم پهلوی به مراسم عزاداری که از سوی آی�