خانواده ای که در آتش اسراییل سوخت

صورتش اندازه آن ماسک اکسیژنی است که برایش گذاشته اند.

اندازه یک کف دست شاید هم کوچکتر.

صورتی که حالا سوخته است.

-   به گزارش تابناک به نقل از فارس؛ صورتش اندازه آن ماسک اکسیژنی است که برایش گذاشته اند.

اندازه یک کف دست شاید هم کوچکتر.

رایان را می گویم نوزادی که مادرش تا دوماه پیش لباس های نیم وجبی نوزادی اش را بغل می گرفت و ذوق آمدنش را داشت اما حالا عکس تن سوخته اش به پیوست کلمه شهید دست به دست می شود! حتما خواب بوده، وقتی پهپاد اسراییلی خانه شان را ویران کرد و آتش از بین زندگی شان شعله کشید رایان شیرش را خورده بود.

انگشت کوچک مادر را با دستش محکم گرفته بود و معصومانه خوابیده بود.

وقتی مادرش از خستگی چشم هایش گرم می شد تمام افکارش بوی زندگی می داد.

فردا چه بپزد؟! لیست خرید را برای همسرش بنویسد، حواسش به تاریخ واکسن رایان باشد، پسر بزرگ ترش را کلاس تابستانه ثبت نام کند و.

فکر نمی کرد چشمش که سنگین شود اسراییل به یک باره مرگ را بریزد روی سر خانه و زندگی شان! اصلا مگر این ظالم ترین ارتش دنیا ادعا نداشت به مردم عادی کاری ندارد؟! کدام شان نظامی بودند، او یا یاران دوماهه اش؟! جنگ آنقدر بی رحم بود که حتی فرصت نکرد رایان را بین تنش پناه بدهد، خودش بسوزد و زندگی دوماهه اش نسوزد.