رضاشاه چگونه می خواست روحانیت را دور بزند؟

رضاشاه پهلوی، با رویای مدرنیزاسیون ایران، نقشه پیچیده ای برای مهار روحانیت شیعه کشید: از تأسیس مؤسسه وعظ و خطابه برای دولتی کردن روحانیون گرفته تا بازی پیچیده با مناسک مذهبی مانند عید مبعث! - به گزارش تابتاک، دوره پهلوی اول و نوع مواجهه او با سنت ها و نهادهای دیرپای جامعه ایرانی هنوز آنچنان که باید مورد توجه و تحقیق صاحبنظران و تحلیلگران قرار نگرفته است، بر خلاف آنچه که در تبلیغات مرسوم آمده است، رضاشاه سیاست پیجیده ای در قبال مذهب و روحانیت داشت.

رضاشاه پهلوی، با رویکردی اقتدارگرایانه و در راستای مدرنیزاسیون کشور، سیاستی دوگانه در قبال روحانیت شیعه در پیش گرفت: از یک سو تلاش کرد نفوذ این نهاد سنتی و قدرتمند را محدود کند و از سوی دیگر، با استفاده از جایگاه مذهبی روحانیت، مشروعیت رژیم خود را در میان توده های مردم تقویت کند.

 یکی از اقدامات برجسته او در این مسیر، تأسیس مؤسسه وعظ و خطابه در سال 1315 بود که به ظاهر برای آموزش روحانیون رده پایین طراحی شده بود، اما در باطن ابزاری برای مهار و مدیریت سازمان روحانیت به شمار می رفت.

   در سال 1315، هم زمان با اجرای قانون اتحاد شکل که پوشیدن لباس متحدالشکل را برای مردان اجباری می کرد، رضاشاه به فکر سامان دهی روحانیون افتاد.