اگزیستانسیالیسم چیست؟

دکتر عبدالکریم سروش متفکر ایرانی اگزیستانسیالیسم را به دو گونه تقسیم می کند: اگزیستانسیالیسم موحد و خداباور با نماد کی یر که گور که تعبیر ابراهیم پدر ایمان از اوست و دیگری خداناباور با چهره ای چون ژان پل سارتر که می گوید چون خدایی نیست انسان .

- دکتر عبدالکریم سروش متفکر ایرانی اگزیستانسیالیسم را به دو گونه تقسیم می کند: اگزیستانسیالیسم موحد و خداباور با نماد کی یر که گور که تعبیر ابراهیم پدر ایمان از اوست و دیگری خداناباور با چهره ای چون ژان پل سارتر که می گوید چون خدایی نیست انسان باید آزادانه تصمیم بگیرد.

   عصر ایران - واژه اگزیستانسیالیسم (Existentialism) دلالت دارد بر یک مکتب فلسفی، که انسان را در مرکز هستی قرار می دهد، اما نه به عنوان موجودی تثبیت شده و معنادار، بلکه به عنوان موجودی تنها، آزاد و مسئول که در جهانی بی معنا رها شده است و باید خود معنا بیافریند.

  اگزیستانسیالیست ها باور دارند که انسان هستی اش را ابتدا تجربه می کند، سپس خودش ماهیت اش را می سازد—نه برعکس.

به بیان ساده تر، انسان نخست هست، سپس انتخاب می کند، عمل می کند و از خلال این اعمال، خودش را تعریف می کند.

   این مکتب در قرن بیستم به ویژه پس از جنگ جهانی دوم به شدت مطرح شد و در واکنش به بحران معنای مدرنیته، تکنوکراسی، و فجایع جنگ رشد کرد.