در هیاهوی واژگان: تاملی بر خواندن طولانی ترین رمان جهان

ستون نویس روزنامه مایرور در مروری ادبی بر «در جست وجوی زمان از دست رفته» اثر مارسل پروست اعتقاد دارد هرچند خواندن این رمان طولانی شاید برای بعضی ها اتلاف وقت باشد ولی نمی توان از چیزی که می شود با آن زندگی کرد، - در هیاهوی واژگان: تاملی بر خواندن طولانی ترین رمان جهان ستون نویس روزنامه مایرور در مروری ادبی بر در جست وجوی زمان از دست رفته اثر مارسل پروست اعتقاد دارد هرچند خواندن این رمان طولانی شاید برای بعضی ها اتلاف وقت باشد ولی نمی توان از چیزی که می شود با آن زندگی کرد، گذشت.

 در جهان ادبیات، گاه آثاری پدید می آیند که نه فقط به واسطه حجم، که به سبب بلندپروازی شان در مواجهه با تجربه انسانی، خود را از دیگر متون متمایز می کنند.

در جست وجوی زمان از دست رفته اثر مارسل پروست ، بی تردید یکی از این آثار است؛ رمانی که مرزهای صبر، تامل و درک مخاطب را به چالش می کشد و او را به سفری درونی، آهسته و گاه فرساینده فرا می خواند.

به گزارش ایبنا به نقل از مایرور، این رمان که با بیش از 9 میلیون کاراکتر، بلندترین اثر داستانی جهان به شمار می رود، نه صرفاً پروژه ای ادبی، که کوششی تمام عیار در بازیابی حافظه، فهم زمان، و تحلیل زیست انسانی برآمده است.