چرا مردم ایران، با وجود صدای انفجارها و حملات، هیچ اضطرابی از خود نشان ندادند؟

به نظر می رسید که مردم ایران بارها آموزش دیده اند که چگونه با بحران های امنیتی برخورد کنند.

- حمله اسراییل به ایران در شامگاه جمعه تصادفی نبود.

دو هفته پیش از حمله، رسانه ها پر از تهدید و هشدار برای حمله به تأسیسات هسته ای ایران شده بودند.

در لحظه ی حمله، ما (گروهی از روزنامه نگاران) در پایتخت، تهران، بودیم؛ در هتلی نزدیک به یکی از مکان های نظامی مورد حمله قرار گرفته توسط اسراییل.

صبح روز بعد به خیابان ها، فروشگاه ها و پارک های عمومی رفتیم تا واکنش مردم ایران را نسبت به این حمله ببینیم.

به نظر می رسید که مردم ایران بارها آموزش دیده اند که چگونه با بحران های امنیتی برخورد کنند.

نه مغازه ای بسته بود، نه خانه ای در بسته، نه صفی برای خرید سبزیجات یا سوخت خودروها وجود داشت… شب هنگام به پارک بزرگی در نزدیکی هتل، در مرکز تهران، رفتیم.

خیابان ها و پارک های متعددی را گشتیم و جوانانی را دیدیم که تنیس روی میز، فوتبال پنج نفره یا بدمینتون بازی می کردند.

در جای جای پارک، گروه هایی از جوانان دور هم نشسته بودند، و آنچه جلب توجه می کرد، سماورهای چای شبیه به موکب های حسینی در عراق بود؛ دور آنها مردم در سنین مختلف جمع شده بودند، چای داغ می نوشیدند و گفت وگو می کردند.