خودروسازی ایران؛ قربانی قیمت گذاری دستوری یا ساختار ناکارآمد؟

راه حل اصلی در اصلاح هزینه های تولید، استفاده از فناوری روز، کوچک سازی بدنه خودروسازان و قطعه سازان، واگذاری شرکت های زیان ده، و دعوت از رقابت آزاد (اعم از داخلی و خارجی) در بازار خودرو است.

- داود محمدی ورجوشانی، کارشناس اقتصادی، در یادداشتی نوشت: بار دیگر انجمن قطعه سازان ایران خواستار اصلاح ساختار قیمت گذاری خودرو شد؛ خواسته ای که در ظاهر معقول و منطقی به نظر می رسد.

اما پرسش اساسی اینجاست که آیا مسئله اصلی صنعت خودروی ایران صرفاً قیمت گذاری است؟ آیا ادامه مسیر افزایش قیمت ها، بدون اصلاح بنیادهای بهره وری، رقابت پذیری، و کاهش هزینه، راه حل واقعی بحران است؟ صنعت فشل؛ نتیجه انحصار و بی رقابتی دهه هاست که صنعت خودروی ایران در حصار انحصار و رانت گرفتار شده است.

دو یا سه خودروساز بزرگ با پشتوانه حمایت های دولتی و ممنوعیت واردات، بدون کوچک ترین نگرانی از کیفیت، بهره وری، یا رقابت، سال هاست در بازار جولان می دهند.

در چنین فضایی، نه نوآوری معنا دارد، نه پاسخگویی به مصرف کننده.

نتیجه این وضعیت، محصولاتی با کیفیت پایین، ایمنی ضعیف، و قیمت بالا بوده که مستقیماً بر دوش مردم تحمیل شده است.

مصرف بی رویه منابع ارزی و سرمایه ای صنعتی که مدعی تولید داخل است، هنوز برای ساخت بسیاری از قطعات اصلی وابسته به واردات است و بخش قابل توجهی