وقتی معلمان به دیدار مراد خود رفتند

وقتی معلمان به دیدار مراد خود می روند می توانند ساعت ها از آن لحظات بگویند و بنویسند و روایت کنند اما وقتی کسی این جنس دیدار را از نزدیک دیده باشد هم زبان و قلمش به روایت مشتاق خواهد شد.

- وقتی معلمان به دیدار مراد خود می روند می توانند ساعت ها از آن لحظات بگویند و بنویسند و روایت کنند اما وقتی کسی این جنس دیدار را از نزدیک دیده باشد هم زبان و قلمش به روایت مشتاق خواهد شد.

خبرگزاری مهر ، یادداشت میهمان - فاطمه رایگانی: بعد از مدت ها رفته بودم قزوین برای دیدن خانواده ام.

می خواستم چند روزی بمانم.

هوای روستا در اردیبهشت نفس کشیدن داشت و حیفم می آمد زود تمامش کنم.

اما دلتنگی برای هوای حسینیه امام خمینی (ره) قرار از دلم برد و سفر را نصفه رها کردم.

حالا ساعت 7 صبح شنبه بود من طبق وعده کارت ورودم را تحویل گرفته بودم.

کیفور از این وقت شناسی خودم که معمولاً در ترافیک تهران و شلوغی کارها کمتر نصیبم می شود پا تند کردم سمت درهای ورودی.

نرسیده به گیت اول اما چهره هراسان دختری متوقفم کرد.

رنگش پریده بود و نگران چشم می چرخاند.

این حال را خوب می شناختم.

رفتم سراغش.

تازه معلمی کاشانی بود.

نصفه شب با همکارهای دیگرش راهی تهران شده بودند و وقت سحر رسیده بودند دم حسینیه.