ردپای استرس پدران روی دختران!

بیشتر ما در دوران مدرسه و از دبیران دبیرستان آموخته ایم که مردم نیمی از ژن های خود را از پدر و نیمی دیگر را از مادرشان می گیرند.

این درست است، - بیشتر ما در دوران مدرسه و از دبیران دبیرستان آموخته ایم که مردم نیمی از ژن های خود را از پدر و نیمی دیگر را از مادرشان می گیرند.

این درست است، اما به نظر می رسد که نحوه مشارکت والدین در ژنتیک فرزندانشان پیچیده تر و جذاب تر است.

دانشمندان در بررسی این مساله هستند که تجربیات استرس زای والدین می تواند منجر به تغییراتی در بیان ژن شود و در اسپرم یا تخمک کدگذاری شده و به فرزندان منتقل شود.

به عبارت دیگر، راهی وجود دارد که فرزندان تجربیات والدین خود را به ارث ببرند.

این با ژن های ارثی برای چشم های قهوه ای یا آبی متفاوت است.

این بیشتر شبیه به ارث بردن ژن هایی است که به منظور سازگاری بهتر با یک محیط خاص روشن یا خاموش می شوند.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سایت پزشکی دانشگاه تافتس، لری فیگ، استاد زیست شناسی رشدی، مولکولی و شیمیایی در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتس، به مشخص کردن چگونگی انتقال تغییرات در بیان ژن، به نام تغییرات اپی ژنتیک، کمک می کند.

فیگ می گوید این ایده اغلب برای مردم حیرت آور است: شما تجربیات استرس زای اجداد خود را به ارث می برید؟ چگونه چنین چیزی ممکن است؟ و چرا؟ دلیلش می تواند �