شباهت ایرانیان و ژاپنی ها از نگاه جهانگردان

در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی، در سایه سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، سفیران ژاپن برای نخستین بار به ایران سفر کردند.

یوشیدا ماساهارو، رهبر این هیأت، - از همان آغاز سفر، شباهت های قابل توجهی میان فرهنگ ایرانی و ژاپنی را مشاهده کرد، از جمله شیوه نشستن دوزانو که در نگاه ایرانیان، نشانه ای از شگفتی و کنجکاوی بود.

نیمه دوم قرن 19 میلادی، در زمان ناصرالدین شاه قاجار، یوشیدا ماساهارو و گروه همراهش به عنوان اولین فرستادگان کشور ژاپن به ایران آمدند.

یـوشیدا از هـمان آغاز سفر در ایران شباهتهایی میان زندگی مـردم ایـن جا بـا ژاپنیان دیده است: ایرانیانی که به دیـدنمان مـی آمدند،راست و دوزانو روی قالی ایرانی می نشستند و با گفتن از وضع هوا سر صحبت را بازمی کردند.

ایـرانی ها هـم مانند ژاپنی ها،دوزانو بر زمـین مـی نشینند .

هرجا در دیـدار نـخست کـه ایرانی ها می دیدند که ما ژاپنی ها دوزانـو روی زمـین می نشینیم،با تعجب نگاهمان می کردند و می پرسیدند که طرز نشستن ایرانی را کجا یـاد گرفته ایم؟نمی دانستند کـه ما در ژاپن هم روی زمین می نشینیم.

در بوشهر مـاساکه (عرق برنج) مـی نوشیدیم و خـوراک گوشت را با کارد و چنگال مـی خوردیم.

مـردم محل با دیدن رفتار و خورد و خوراکمان ما را فرنگستانی می خواندند.