فراموشی مرغ های بومی؛ چالش های حفاظت و احیا !

در حالی که مرغ های بومی کشور طی سال های گذشته با افزایش عملکرد ژنتیکی همراه بوده اند و نقشی مهمی در امنیت غذایی و پدافند غیرعامل دارند، مراکز نگهداری و اصلاح نژاد این پرندگان به دلیل فرسودگی زیرساخت ها، - در حالی که مرغ های بومی کشور طی سال های گذشته با افزایش عملکرد ژنتیکی همراه بوده اند و نقشی مهمی در امنیت غذایی و پدافند غیرعامل دارند، مراکز نگهداری و اصلاح نژاد این پرندگان به دلیل فرسودگی زیرساخت ها، کمبود تجهیزات و مشکلات مدیریتی با محدودیت هایی در اجرای برنامه های توسعه ای مواجه شده اند؛ موضوعی که ضرورت تدوین و اجرای برنامه ای عملیاتی از سوی متولیان را دوچندان کرده است.

به گزارش ایسنا، مرغ های بومی به لحاظ ژنتیکی از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار هستند و می توانند نقش پررنگی را در پدافند غیرعامل ایفا کنند.

عملکرد مرغ های بومی در پی چند دهه تحقیق و توسعه در مراکز مربوطه، 55 تا 65 درصد به نسبت توده های اولیه افزایش داشته، اما برخی تصمیم گیری ها در سال های اخیر، مشکلات متعددی را برای مراکز نگهداری و اصلاح نژاد مرغ های بومی ایجاد کرده است و همین مسئله منجر به توقف توسعه و ارتقاء این پرندگان شده است.

بر اساس آخرین سرشماری کشاورزی در سال 1403 بیش از یک میلیون بهره بردار مرغ بومی در کشور وجود دارد.