علی نصیریان: همسرم فرش نفیسی را که جهیزیه اش بود فروخت تا من بتوانم به فستیوال آتن بروم

علی نصیریان می گویدکسی که بیشترین حمایت را از من کرد، همسرم بود.

او درک کرد که من چه وابستگی ای به کارم دارم.

- به گزارش جماران، استاد علی نصیریان به روزنامه همشهری گفت: خوب به خاطر دارم که فستیوال بزرگی در آتن اجرا می شد که برای شرکت در آن در همان مقطع زمانی پول زیادی می خواستم.

همسرم گفت که برای این کار می توانیم فرشی را که جهیزیه من است، بفروشیم.

وی افزود: قرار بود از استانبول با قطار بروم و غیر ازکمک هزینه، پولی نداشتم.

همسرم به همین دلیل این پیشنهاد را به من داد.

فرش زیر پایمان، فرش کاشان و دستباف بود و به قیمت بالایی هم آن را می خریدند؛ به همین دلیل است که پس از فوتش 3 روز اشک چشمم خشک نشد.

نصیریان گفت: وقتی که بورسیه 6ماهه مطالعاتی به من دادند یک بچه 2ساله و یک 2ماهه داشتیم که همسرم گفت تو برو ، من بچه ها را بزرگ می کنم.

اینگونه فداکاری ها هیچ گاه از خاطرم نمی رود.

به گمانم زنان ایرانی، نجیب ترین و بامحبت ترین زنان جهان هستند.

زنان ایرانی بهترین زنانند و اگر به آنها محبت کنید، چندین برابر پاسخش را به شما می دهند.

پس از فوت همسرم، من تنها شدم و از آن پس هم تنها زندگی می کنم.