وقتی بدن می میرد و ذهن زنده می ماند؛ همچنان پای «امید» در میان است

بیماریALS آرام، اما بی رحم پیش می رود؛ توان حرکت، تکلم و حتی نفس کشیدن را به تدریج از بیماران می گیرد.

- وقتی بدن می میرد و ذهن زنده می ماند؛ همچنان پای امید در میان است ایسنا/اصفهان بیماریALS آرام، اما بی رحم پیش می رود؛ توان حرکت، تکلم و حتی نفس کشیدن را به تدریج از بیماران می گیرد.

بیماری ای ال اس (ALS) یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، یک بیماری نادر، اما پیشرونده و ناتوان کننده عصبی است که سلول های عصبی حرکتی در مغز و نخاع را مورد حمله قرار می دهد.

این سلول ها مسئول کنترل حرکت ارادی عضلات هستند، بنابراین با پیشرفت بیماری، فرد به تدریج توانایی حرکت، تکلم، بلع و حتی تنفس را از دست می دهد.

علت دقیق بروز ALS هنوز به طور کامل شناخته نشده، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در آن نقش دارند.

نخستین نشانه های این بیماری معمولاً ضعف عضلانی و گرفتگی یا لرزش های خفیف در اندام هاست که به تدریج به ناتوانی گسترده تر منجر می شود.

هرچند استیون ویلیام هاوکینگ، فیزیکدان و کیهان شناس برجسته جهان از مبتلایان به بیماری ای ال اس بود که از هرگونه تحرک عاجز بود؛ نه می توانست بنشیند، نه برخیزد و نه راه برود، حتی قادر نبود دست و پایش را تکان دهد یا بدنش را خم و راست کند، با وجود وخامت و پیشرفت شدید بیماری در سن 21 سالگی، توانست با اتکا به هوش و استعداد سرشار خ