حق سفر، سهم فراموش شدگان/ پاراتور یا گردشگری ویژه سال مندان و افراد دارای معلولیت چیست؟

این گزارش، روایتی است از پاراتورها و تلاش راهنمایانی که می خواهند حق فراموش شده سفر را به حاشیه نشینان آن بازگردانند و مشخصا صحبت از سال مندان و افراد دارای معلولیت است.

- خادم حسینی به نیازهای مختلف معلولان در حوزه گردشگری اشاره می کند و معتقد است: یکی از ارکان موثر در شکل دهی فرهنگ جامعه، رسانه است.

در رسانه ملی و شبکه نمایش خانگی، ویلچر وسیله ای برای تادیب شخصیت منفی فیلم است! چنین نگرشی منجر به کج فهمی و نگاه ناروا به معلولان می شود.

ناوگان حمل و نقل عمومی معلولان را نمی بیند .

       تاکسی ها توان یابان را سوار نمی کنند، اگر هم سوار کنند از روی ترحم کرایه نمی گیرند.

چنین رویکردی سبب تبدیل معلولیت به محدودیت می شود.

این طیف از جامعه بواسطه نوع معلولیت شان نیازهای مشخصی دارند.

   برای افراد نابینا وجود خط بریل در اماکن گردشگری و اقامتگاه ها، ضروری است.

برای ناشنوایان دسترسی به راهنمای تصویری لازم است.

معلولان جسمی حرکتی با دسترسی به رمپ و معبر استاندارد می توانند در جامعه و اماکن گردشگری حضور داشته باشند.

از طرفی تحریم ها باعث شده در زمینه امکانات و ابزار خدماتی به جامعه معلولان دچار مشکل شویم.

  زیرا قطار، اتوبوس و تاکسی های بین راهی ما عملا مورد استفاده افراد سالم و جوان است و مابقی افراد جامعه محکوم به ماندن در خانه هس