شمام از این کارتا دارین؟

مسئول باجه منتظر است و من در شلوغی کیفم بین کارت های بانکی بدنبال کارت شناسایی ام می گردم، دو سه کارت از کیفم بیرون می ریزد و یکی از آنها توجهش را جلب می کند.

- ایسنا/مرکزی مسئول باجه منتظر است و من در شلوغی کیفم بین کارت های بانکی بدنبال کارت شناسایی ام می گردم، دو سه کارت از کیفم بیرون می ریزد و یکی از آنها توجهش را جلب می کند.

می گوید: شمام از این کارتا دارین؟ نمی ترسین؟ تعجب می کنم، کارت اهدای عضو را که چند سالی است با خود همراه دارم، از مرد جوان می گیرم، می پرسم، چرا باید بترسم؟ می گوید ظاهرش خوبه ، خیلی انسان دوستانه س ولی من می ترسم از این کارت ها بگیرم، از کجا معلوم که وقتی اعضای بدنم رو برمی دارن هنوز مرگ مغزی نشده باشم؟! اینگونه احساسات متناقض نسبت به اهدای عضو را زیاد دیده ام، هر کس تصوری از اینکار دارد و در مورد بعضی ها این تصورات خیلی ترسناک می شوند و به نظر می رسد عبور از این دست اندازها در مسیر ترویج اهدای عضو، به فعالیت های آگاهی بخشی زیادتری نیاز دارد، بویژه اینکه بسیاری از بیماران خاص در این کشور هر روز را با رویای پیوند سپری می کنند تا از درد و رنج هر روزه راحتی یافته و باقی عمر را در آرامش سپری کنند.

اهدای عضو به عنوان یکی از ارزشمندترین اقدامات انسان دوستانه، آغاز چند داستان جدید برای زندگی هایی است که سال ها