زیگموند فروید؛ پزشک زخم های نامریی

 چه دوست دار او باشیم و چه منتقدش، نمی توان انکار کرد که او یکی از تأثیرگذارترین متفکران مدرن است.

-  چه دوست دار او باشیم و چه منتقدش، نمی توان انکار کرد که او یکی از تأثیرگذارترین متفکران مدرن است.

    عصر ایران- زیگموند فروید، زادهٔ 6 مه 1856 در فرایبرگ (در آن زمان بخشی از امپراتوری اتریش، امروز در جمهوری چک)، از بزرگ ترین و بحث برانگیزترین اندیشمندان سدهٔ بیستم بود.

    او بنیان گذار روان کاوی بود؛ کسی که با جسارت، پرده از ژرفای ذهن انسان برداشت و مفاهیمی چون ناخودآگاه، رؤیا، سرکوب و عقده های کودکی را وارد فرهنگ عمومی کرد.

   زندگی فروید، همچون نظریاتش، آمیخته با چالش، نقد، تحول و رادیکالیسم فکری بود.

   او در خانواده ای یهودی، با ریشه هایی در بازرگانی و علوم انسانی، چشم به جهان گشود.

کودکی اش را در وین گذراند؛ شهری که تا واپسین سال های زندگی اش مرکز فکر و تجربه اش باقی ماند.

  از همان ابتدا نبوغ او درخشان بود: دروس مدرسه را با درخششی مثال زدنی پشت سر گذاشت و در 17 سالگی وارد دانشگاه وین شد تا در رشتهٔ پزشکی تحصیل کند.

    در ابتدا علاقه مند به زیست شناسی و علوم طبیعی بود، اما مسیر زندگی اش، با ورود به عرصهٔ نورولوژی و سپس روان شناسی، تغییر کرد.