پاریس، فرانسه و کل اروپا، فدای یک تار موی آمریکا!/ایمان بیاوریم به اهمیت فرم

پدر داستان هم که آینه دار کهنه سربازها و سازمان حاکمیتی آمریکاست و باید هرطور شده از خود و ثمرش یعنی همان دختر جوان و آینده دار محافظت کند.

- به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، مسعود فراستی حق دارد که در نقدهایش این همه روی فرم و ساختار اثر تاکید می کند.

چون واقعا عامل مهمی در پذیرش یک اثر سینمایی از طرف مخاطب است.

تماشاگر و مخاطب اثر هم در مواجهه اول، فرم را می بیند و بعد وقتی مدتی از تماشای اثر گذشت، محتوا در درونش ته نشین می شود.

اگر فرم قدرتمند باشد، فرصتی برای حلاجی و درک عمیق در مواجهه اول وجود ندارد.

چون فرم با توانمندی خود مخاطب را تسخیر می کند.

  سال ها پیش که دانشجو بودیم و DVD فیلم های روز سینما را دست به دست می کردیم، یکی از دوستان گفت، اکشنی آمده که خوب است تماشایش کنیم.

به تماشا نشستیم و خوشمان هم آمد.

برای آن زمان یعنی سال 2008 عجب فیلم خوبی بود! نام لیام نیسون را هم که داشت پا به سن می گذاشت، دوباره به عنوان یک بازیگر اکشن سر زبان ها انداخت.

اسم فیلم، Taken به معنای ربوده شده بود.

  چندروز پیش به واسطه علاقه ای که دوبله ایران و تاریخش برایم دارد، گفتم نسخه دوبله همان تیکن دوران دانشجویی را ببینم؛ نسخه ای که خسرو خسروشاهی مدیردوبلاژش باشد و بهرام زند هم نقش اولش را گفته باشد، حتما دیدنی است؛ حتی اگر فیلم، خوب نباشد.