خودش هزار غصه داشت اما بزرگترین افتخارش شاد کردن مردم بود

در میان هنردوستان و فوتبال دوستان کمتر کسی را بتوان سراغ گرفت که خاطره خوشی از مرتضی احمدی نداشته باشد؛ بازیگری که در زندگی، کم تلخکامی نکشید اما همواره کوشید خاطره ای شیرین برای مردم بسازد و در کنار آن بخش مهمی از فرهنگ کشور را هم حفظ کند.

- در میان هنردوستان و فوتبال دوستان کمتر کسی را بتوان سراغ گرفت که خاطره خوشی از مرتضی احمدی نداشته باشد؛ بازیگری که در زندگی، کم تلخکامی نکشید اما همواره کوشید خاطره ای شیرین برای مردم بسازد و در کنار آن بخش مهمی از فرهنگ کشور را هم حفظ کند.

به گزارش ایسنا، امروز، 14 اردیبهشت ماه روز ملی بازیگر است و به این انگیزه یادی می کنیم از بازیگری که در برابر ناملایمات زندگی سر خم نکرد بلکه تا واپیسن روزهای زندگی کوشید تا قامت افراشته خود را حفظ کند، در برخورد با مصایب به جای اینکه زانوی غم در بغل بگیرد، کمر همت بست و با همین کار بخش مهمی از فرهنگ تهران را هم حفظ کرد.

از ورزش خود کم نگذاشت و تا حد مربی گری پیش رفت.

بارها به دلیل فعالیت هنری کتک خورد و تا پای تبعید رفت و با همه اینها بزرگترین افتخارش را در شاد کردن دل مردم می دانست.

به انگیزه روز بازیگر بخشی از گفتگوی او را با نسیم (سمیه) قاضی زاده در شماره دوم مجله پاراگراف که ویژه مرتضی احمدی بوده، می خوانیم.