امروز با سعدی: خیال روی تو بیخ امید بنشاندست

مگر کسی که به زندان عشق در بندست گرفتم از غم دل راه بوستان گیرمکدام سرو به بالای دوست مانندست؟ پیام من که رساند به یار مهرگسلکه برشکستی و ما را هنوز پیوندست قسم - به جان تو گفتن طریق عزت نیستبه خاک پای تو (وان هم عظیم سوگندست) - که با شکستن پیمان و برگرفتن دل،هنوز دیده به دیدارت آرزومندست! بیا که بر سر کویت بساط چهرهٔ ماستبه جای خاک که در زیر پایت افکندست خیال روی تو بیخ امید بنشاندستبلای عشق تو بنیاد صبر برکندست عجب در آن که تو مجموع و گر قیاس کنیبه زیر هر خم مویت دلی پراکندست اگر برهنه نباشی که شخص بنماییگمان برند که پیراهنت گل آکندست ز دست رفته نه تنها منم در این سوداچه دست ها که ز دست تو بر خداوندست فراق یار که پیش تو کاه برگی نیستبیا و بر دل من بین که کوه الوندست ز ضعف طاقت آهم نماند و ترسم خلقگمان برند که سعدی ز دوست خرسندست دانشمندان امکان سفر در زمان بدون ایجاد پارادوکس را اثبات کردند