شستنِ روی مرگ/ کودکان کار در قبرستان چه می کنند؟

قبرشوران کوچک چشم می گردانند و نگاه می کنند.

شاید به این فکر می کنند که مرده ای دیگر، سنگ قبری دیگر و منبع رزقی دیگر.

به قصد صحبت و خوش وبش به طرفشان می روم.

- قبرشوران کوچک چشم می گردانند و نگاه می کنند.

شاید به این فکر می کنند که مرده ای دیگر، سنگ قبری دیگر و منبع رزقی دیگر.

به قصد صحبت و خوش وبش به طرفشان می روم.

پسرک چابک تا مرا می بیند، به خیال اینکه مشتری هستم بلند می شود و بشکه به دست به استقبالم می آید.

صحبت که می کنیم، می فهمم نامش حمزه است.

تا کلاس دوم ابتدایی بیشتر درس نخوانده و دو سال است که ترک تحصیل کرده است.

عصرایران؛ محمد دورقی- یکی از متوفیان نام آشنا و مشهور مدفون در قبرستان عنایتی شادگان، خودِ *نهر عنایتی* است.

با نگاهی مات و نفسی سرد، درازبه دراز کنار ضلع شرقی این قبرستان آرمیده است و چون دیگر مردگان این قبرستان بزرگ، چشم انتظار رستاخیز موعود است.

مرده ای که سنگ قبر ندارد، اما پنجشنبه ها سخاوتمندانه و گشاده دست، باقی مانده آب های زردرنگ، راکد و جلبک گرفته خود را به کودکان بینوای منطقه می بخشد تا با آن سنگ قبرها را بشویند و اجرتی ناچیز دریافت کنند.

*سخاوتی تا سرحد مرگ*.

کرامتی تا کرانه نیستی.

پنجشنبه است.