ما هنوز جاده نداریم؛ صدای خاموش عشایر بیرک ایرندگان خاش از دل دره ها و کوه ها

در دل ارتفاعات کوهستانی و دره های عمیق بخش ایرندگان خاش، جایی که زندگی با سختی و رنج، اما با عزت و تلاش روزانه ادامه دارد، بیش از 500 خانوار عشایری ساکن در بیش از 30 پارچه آبادی، - ما هنوز جاده نداریم؛ صدای خاموش عشایر بیرک ایرندگان خاش از دل دره ها و کوه ها ایسنا/سیستان و بلوچستان در دل ارتفاعات کوهستانی و دره های عمیق بخش ایرندگان خاش، جایی که زندگی با سختی و رنج، اما با عزت و تلاش روزانه ادامه دارد، بیش از 500 خانوار عشایری ساکن در بیش از 30 پارچه آبادی، سال هاست در انتظار یک راه اندازی ساده اند؛ جاده ای که آن ها را به مدرسه، درمانگاه و بازار برساند.

به گزارش ایسنا، ساکنان گواتامک، شندوک، آلمرادی، زردیان، سپتوک، زیان، سیکورک، هوکی، ککی، نلی، چاه میر بلوچ، کله شب روان، بیدی، پده ای، سرخگزی، سیه تلکان، سهرین گر، زردینگر، میرآباد، محمودآباد، ناگان، کشیگان، هوشاپ علوک و آبادی های اطراف، با کمترین امکانات اولیه، در دل طبیعت خشن و صعب العبور زندگی می کنند.

محمد مزارزهی، از ساکنان منطقه، به ایسنا، می گوید: جاده که نداریم هیچ، وقتی بیمار می شویم باید از رودخانه ها و دره ها بگذریم تا به جاده اصلی برسیم، فصل بارندگی که میاد، ارتباط ما با دنیا قطع می شود.